Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ: Κριτήριο Αξιολόγησης για την Έκθεση-Έκφραση Γ΄Λυκείου.


 ΚΕΙΜΕΝΟ

 Τα συνθετικά της λέξεως «ευθανασία» σημαίνουν καλό θάνατο. Το φιλοσοφικό όμως ερώτημα, τόσο του θανάτου όσο και του καλού θανάτου, εξακολουθεί να παραμένει ανοιχτό. Ο θάνατος αποτελεί γενικά κοινή ανθρώπινη μοίρα. Κανένα έμβιο ον που γεννιέται δεν είναι δυνατόν να αποφύγει τον θάνατο. Το μόνο σίγουρο που με βεβαιότητα θα συμβεί στη ζωή ενός νεογέννητου ανθρώπου είναι ο θάνατος. Οτιδήποτε άλλο δυνητικά μπορεί να συμβεί ή ουδέποτε να συμβεί. Ωστόσο ο καλός θάνατος ανέκαθεν εθεωρείτο προνόμιο που εδίδετο από τους θεούς. Ο Σόλων ο Αθηναίος, όταν ερωτήθηκε από τον Κροίσο στην αυλή του ποιους θεωρούσε τους πλέον ευτυχισμένους ανθρώπους στη ζωή, μεταξύ των πρώτων που ονόμασε ήταν ο Κλέοβις και ο Βίτων. Τα δύο δηλαδή αδέλφια που ήταν παιδιά μιας ιέρειας του ναού της θεάς Ηρας στο Αργος και τα οποία, αφού έσυραν την άμαξα πάνω στην οποία καθόταν η ιέρεια μητέρα τους, έφθασαν στον ναό επευφημούμενοι απ' όλον τον κόσμο. Τότε, κατά τη διήγηση του Σόλωνα, η ιέρεια μητέρα τους ζήτησε από τη θεά Ηρα να τους ανταμείψει με το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε. Ο Κλέοβις και ο Βίτων, αφού εόρτασαν την εορτή, ζώντας τη χαρά των επευφημιών και της γενικής επιδοκιμασίας, κοιμήθηκαν στο ιερό της θεάς και δεν ξύπνησαν. Ο θάνατος αυτός θεωρήθηκε το ύψιστο δώρο της θεάς για τους θνητούς υιούς της ιέρειάς της.

 Η έννοια όμως της ευθανασίας, όπως ακριβώς αποδίδεται σήμερα, πόρρω απέχει από την άποψη των αρχαίων Ελλήνων περί θεόπεμπτου θανάτου. Η σημερινή έννοια της ευθανασίας ταυτίζεται με τον θάνατο που προκαλεί συνήθως ο γιατρός προκειμένου ο ασθενής να αποφύγει τον πόνο, την ταλαιπωρία, το ψυχικό στρες και γενικά όλες τις δυσμενείς συνθήκες που συνοδεύουν ένα επώδυνο και αργά επερχόμενο θάνατο. Η ευθανασία με τη σημερινή της έννοια δεν συνδέεται κατά κανέναν τρόπο με την ευτυχία και με τον τρόπο ζωής του ανθρώπου που αργοπεθαίνει. Ποια μέθοδος όμως είναι αυτή που 100% θα μπορεί να διαβεβαιώσει ότι ένας επερχόμενος θάνατος δεν είναι δυνατόν να αναστραφεί;

 Υπάρχουν περιπτώσεις στην ιατρική βιβλιογραφία που ακόμη και σε καρκινοπαθείς του τελικού σταδίου, για τους οποίους πρακτικά και θεωρητικά δεν υπάρχει καμία ελπίδα αποφυγής του μοιραίου, συχνά συμβαίνει αυτό που η θρησκεία αποκαλεί θαύμα και που η επιστήμη ονομάζει επανάσταση του ανοσοβιολογικού συστήματος. Για λόγους που επιστημονικά δεν είναι πλήρως γνωστοί, το ανοσοβιολογικό σύστημα που ως εκείνη τη στιγμή είχε δεχθεί το μοιραίο αντεπιτίθεται και εξαλείφει τον καρκίνο και τις μεταστάσεις του. Πολύ περισσότερο το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν εγκεφαλικές βλάβες από εγκεφαλίτιδες ή κακώσεις του εγκεφάλου, που δίνουν την εντύπωση της μηδενικής λειτουργίας του εγκεφάλου, η οποία όμως ύστερα από αρκετό χρονικό διάστημα είναι δυνατόν να επανακάμψει. Το ίδιο συμβαίνει και στους ασθενείς που βρίσκονται σε οποιασδήποτε μορφής κώμα, οπότε θεωρητικά λογίζονται χαμένοι, αλλά πρακτικά ένα απειροελάχιστο ποσοστό εξ αυτών μπορεί να επανέλθει στη ζωή, ανανήπτοντας από την κωματώδη κατάσταση.

 Για όλους αυτούς τους λόγους, η μεγάλη πλειονότητα των επιστημόνων σήμερα δεν αποδέχεται τη διακοπή της ζωής με το πρόσχημα της ευθανασίας. Τη ζωή έχει το δικαίωμα να τη διακόπτει μόνον η δημιουργός φύση, η οποία είναι η μόνη υπεύθυνη για τη γένεσή της. Βέβαια, υπάρχουν και οι αντίθετες απόψεις, οι οποίες όμως αποτελούν μηδαμινό ποσοστό και οι οποίες υποστηρίζουν ότι, εφόσον η σύγχρονη ιατρική τεχνολογία αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει ελπίδα επανόδου στη ζωή, τότε δικαιούται ο γιατρός να θυσιάσει το απειροελάχιστο ποσοστό των ανθρώπων, που ουσιαστικά ανασταίνονται, σε σχέση με το συντριπτικό ποσοστό των ανθρώπων που υποφέρουν και ευτελίζονται πάνω στο κρεβάτι του πόνου. Το θέμα είναι καθαρά φιλοσοφικό, που όμως οι σημερινές κοινωνίες με τις συγκεκριμένες δυνατότητες και αδυναμίες που έχουν δεν είναι δυνατόν ακόμη να το αποδεχθούν.

Ο κ. Δημήτριος Θ. Κρεμαστινός είναι καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=175964

ΘΕΜΑΤΑ

 Α. Να αποδώσετε περιληπτικά το κείμενο σε 100-120 λέξεις

 Β. 1. Να εξετάσετε τη συνοχή του κειμένου, δηλώνοντας τους τρόπους σύνδεσης των παραγράφων.

      2. Να βρείτε τους τρόπους και τα μέσα πειθούς που αξιοποιεί ο συντάκτης του κειμένου

      3. Σε ποιο είδος ανήκει το κείμενο; Να τεκμηριώσετε την απάντησή σας.

      4. Να δώσετε από ένα συνώνυμο για καθεμιά από τις υπογραμμισμένες λέξεις του κειμένου.

 Γ. Ποια θέση υποστηρίζει ο Δ. Κρεμαστινός στη διελκυστίνδα που συντηρείται αναφορικά με τη νομιμοποίηση της ευθανασίας; Να απαντήσετε, εστιάζοντας σε σημεία του κειμένου

 Δ.  Στη σημερινή ωφελιμιστική κοινωνία του άκρατου ατομικισμού, η νομιμοποίηση της ευθανασίας εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ανθρώπινη ζωή. Ποιοι είναι αυτοί οι κίνδυνοι και με ποια μέτρα μπορεί να προστατευθεί η ζωή των ανθρώπων;
Να συντάξετε ένα άρθρο για το ιστολόγιο του σχολείου σας, όπου θα καταγράφετε τους προβληματισμούς σας.(500-600 λέξεις)

Έρευνα-Επιμέλεια: Ελένη Παπαδοπούλου, φιλόλογος

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

ΕΞΟΥΣΙΑ, Ένα κριτήριο αξιολόγησης για την Έκθεση-Έκφραση Γ΄Λυκείου κι όχι μόνο...

 Πολλές φορές έχουμε γίνει αποδέκτες δεσποτικής συμπεριφοράς είτε σε προσωπικό είτε σε συλλογικό επίπεδο από ανθρώπους-φορείς μιας εξουσίας και μάλιστα δοτής ή κατά "το δημοκρατικότερον"αιρετής εξουσίας. Οι λόγοι που κάνουν τον άνθρωπο-φορέα εξουσίας να συμπεριφέρεται με αυταρχισμό είναι πολλοί και έχουν αναλυθεί επαρκώς από επαΐοντες. Ωστόσο, ο βασικότερος λόγος είναι η μετατροπή της εξουσίας από μέσο για την επίτευξη της βελτίωσης της θέσης του εξουσιαζόμενου σε αυτοσκοπό του εξουσιαστή με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Το παρακάτω Άρθρο επιδιώκει να εισαγάγει τους αναγνώστες στο φαινόμενο "εξουσία" και το Κριτήριο να βοηθήσει τους μαθητές της Γ΄Λυκείου να κατανοήσουν την ομόλογη θεματική ενότητα.

KEIMENO
{ …}  Η εξουσία δεν είναι απλώς μια δύναμη στα χέρια ορισμένων, των εξουσιαστών, που χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν τη μεταχειρίζονται προς το συμφέρον τους ενάντια σε κάποιους άλλους, τους αντεξουσιαστές, οι οποίοι, αντιδρώντας, επιχειρούν να καταργήσουν βίαια το προνόμιο της εξουσίας των φορέων της και, ακόμη παραπέρα, να τους αφανίσουν, καθόσον στόχος της χρήσης της βίας είναι η εκμηδένιση. Το ζήτημα της εξουσίας δεν εξαντλείται στην αντιπαράθεση μεταξύ της εξουσίας της πολιτείας ή της άρχουσας τάξης αφ' ενός και της βίαιης αντίδρασης στη δύναμη αυτή αφ' ετέρου.

  Η σχέση, αίφνης, μεταξύ δασκάλου και μαθητή δεν είναι, επίσης, μια σχέση εξουσίας, στην οποία, όμως, η βία δεν μπορεί να έχει πλέον θέση; Η αντίληψη ότι ο δάσκαλος με την εξουσία που, ως εκ της ιδιότητάς του, διαθέτει δικαιούται να ασκεί -σωματική και ψυχολογική- βία πάνω στο μαθητή για να εκπληρώσει την αποστολή του, η οποία συνίσταται στη διαπαιδαγώγηση του τελευταίου αυτού, έχει προ πολλού εγκαταλειφθεί. Ο δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να ασκεί την εξουσία του με ήπιο τρόπο, μεταχειριζόμενος, αντί για τη βία, την πειθώ, με στόχο να διαμορφώσει μαθητές ικανούς να σταθούν μόνοι τους στα πόδια τους και να αντιμετωπίζουν αφ' εαυτών τις προκλήσεις που θα παρουσιαστούν στο δρόμο τους. Ο στόχος του δασκάλου δεν είναι, εκμεταλλευόμενος την εξουσία του, να εξυπηρετεί το δικό του συμφέρον. Απεναντίας, η εξουσία του δασκάλου θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα είδος αυτοθυσίας, να είναι έτοιμος να δει το μαθητή του να τον ξεπερνάει μέχρι του σημείου να του γυρίζει την πλάτη. Για το δάσκαλο η χειραφέτηση του μαθητή του είναι δείγμα ότι πέτυχε στην αποστολή του, ότι αξιοποίησε την εξουσία του όπως του δόθηκε να τη μεταχειριστεί. Ο Νίτσε δεν δίστασε να πει ότι θα ήθελε ο μαθητής του στο τέλος να τον προδώσει, όπως ο Ιούδας, που παρέδωσε τον Ιησού στους διώκτες του.

  Η εξουσία μπαίνει σε περιπέτειες, όταν από μέσο, που -όπως συμβαίνει στη σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητή- τη μεταχειρίζεται ο εξουσιαστής για τη βελτίωση της θέσης του εξουσιαζομένου, μετατραπεί σε αυτοσκοπό. Η εξουσία, όταν ο εξουσιαζόμενος δεν εισπράττει τα θετικά αποτελέσματά της που ως μέσο θα μπορούσε να του παράσχει αυτή, αμφισβητείται, οπότε ο εξουσιαστής, που θεωρεί την εξουσία του αυτοσκοπό, για να τη διατηρήσει πάση θυσία καταφεύγει στη βία, που στόχος της είναι η εκμηδένιση του εξουσιαζομένου που την αμφισβητεί, ο οποίος, με τη σειρά του, προκειμένου να αποφύγει τον αφανισμό του, αντιδρά με τη βία -και ούτω καθεξής. Από το φαύλο αυτόν κύκλο της βίας, ωστόσο, και οι δύο, εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος, βγαίνουν χαμένοι: ο μεν γιατί, δείχνοντας στην άσκηση της εξουσίας του το απάνθρωπο πρόσωπό της, γίνεται αντικείμενο μίσους, ο δε γιατί, στην προσπάθειά του να προφυλαχθεί από τη βία της εξουσίας, μετατρέπεται από θύμα, που αξίζει τη συμπάθειά μας, σε θύτη, που προκαλεί την αποστροφή.

  Ο φαύλος αυτός κύκλος της βίας μπορεί να διακοπεί, αν ο ένας από τους δύο παράγοντές του παραιτηθεί από τη χρήση βίας. Η απόφασή του αυτή ουδόλως σημαίνει ότι θα τον οδηγήσει και στην ήττα. Το έδειξε ο Γκάντι, ο Ινδός πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης, με τη διακήρυξη του αξιώματος της άρνησης στη βία, το οποίο, αφού πέτυχε να το ενστερνιστούν οι συμπατριώτες του, ήταν η αιτία να ανατραπεί η εξουσία που ασκούσαν πάνω στη χώρα τους οι Αγγλοι κατακτητές των και να αναλάβουν οι ίδιοι πλέον την εξουσία στον τόπο τους.

  Η βία δεν είναι το αντίδοτο στην εξουσία. Ούτε και το φάρμακό της. Ο πιο ασφαλής τρόπος, για να επιβάλεις τη θέλησή σου στον άλλο, δεν είναι η άσκηση της δύναμης την οποία σου παρέχει η εξουσία που κατέχεις, αλλά η παραίτησή σου από την εξουσία. Ο Σωκράτης, στις συζητήσεις που έκανε, ήταν σε θέση ισχύος, γιατί ήξερε ήδη τα λάθη των συνομιλητών του, και ενώ είχε την εξουσία, ήταν σε θέση να τους τα επισημάνει, δεν το έκανε. Τους άφηνε, προσποιούμενος ότι δεν ήξερε τίποτε για το εκάστοτε θέμα που συζητούσαν, να πιστεύουν ότι το κατείχαν και ότι ο ίδιος όφειλε να υπακούει στη γνώμη τους, ότι ήταν, με άλλα λόγια, εκείνοι οι εξουσιαστές κι αυτός ο εξουσιαζόμενος, μέχρι που, ρωτώντας τους επίμονα, να τους δείξει στο τέλος πως ό,τι νόμιζαν σωστό ήταν λάθος, και να τους γκρεμίσει, έτσι, από το θρόνο της εξουσίας.

Δεν αρκεί, λοιπόν, να έχεις την εξουσία στα χέρια σου. Πρέπει να ξέρεις και πώς να τη διαχειριστείς.

Θεοδόσης Πελεγρίνης , τέως πρύτανης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

(Διασκευασμένο άρθρο από την ηλεκτρονική έκδοση http://www.enet.gr

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
  1. Να αποδώσετε περιληπτικά το κείμενο σε 100-120 λέξεις, προκειμένου να δημοσιευτεί στη σχολική εφημερίδα.
  2. Να εντοπίσετε τις μορφές και τα μέσα πειθούς του κειμένου.
  3.  Να αναπτύξετε το παρακάτω απόσπασμα σε μία παράγραφο 100-120 λέξεων: Η εξουσία μπαίνει σε περιπέτειες, όταν από μέσο, που -όπως συμβαίνει στη σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητή- τη μεταχειρίζεται ο εξουσιαστής για τη βελτίωση της θέσης του εξουσιαζομένου, μετατραπεί σε αυτοσκοπό.
  4. Να δώσετε από μία συνώνυμη για καθεμιά από τις υπογραμμισμένες λέξεις του κειμένου
  5. Αναλαμβάνετε να συντάξετε ένα άρθρο με θέμα τις παρενέργειες από την αυταρχική εξουσία στους εξουσιαζόμενους, παρουσιάζοντας παραδείγματα από την καθημερινή σας ζωή και δίνοντας παράλληλα και την αιτιολόγησή τους. Στο τέλος, μην ξεχάσετε να προτείνετε τρόπους που, κατά τη γνώμη σας, θα εξουδετερώσουν τα όπλα της εξουσίας, της αυθαιρεσίας και του αυταρχισμού. Το άρθρο σας θα δημοσιευτεί στην εφημερίδα των Δημοτών. {500-600 λέξεις}.


Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Εξ αποστάσεως Επιμόρφωση



Η γλώσσα των λειτουργικών κειμένων. Πρόγραμμα Εξ αποστάσεως Επιμόρφωσης – Δεύτερος κύκλος

Μετά την ευρεία αποδοχή και την επιτυχή ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου λειτουργίας, θα επαναληφθεί για δεύτερη φορά κατά το χειμερινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2015 (Οκτώβριος 2015 – Ιανουάριος 2016) το εξ αποστάσεως Πρόγραμμα που αφορά τη «Γλώσσα των ελληνικών λειτουργικών κειμένων της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Το πρόγραμμα υλοποιείται στο πλαίσιο των προγραμμάτων Δια Βίου Μάθησης από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Απευθύνεται σε κληρικούς και λαϊκούς και στοχεύει,  μέσω της κατάκτησης βασικών γνώσεων γραμματικής, συντακτικού και λεξιλογίου, να τους καταστήσει ικανούς να κατανοούν τα πρωτότυπα λειτουργικά κείμενα.

Η καινοτομία του προγράμματος έγκειται στον τρόπο υλοποίησής του. Στηρίζεται αποκλειστικά στην εξ αποστάσεως διδασκαλία. Με τον τρόπο αυτό παρέχεται δυνατότητα συμμετοχής ακόμη και σε εκείνους που είναι απομακρυσμένοι από τα αστικά κέντρα ή έχουν  απαιτητικό ωράριο απασχόλησης.

Η δομή του προγράμματος είναι διμερής και περιλαμβάνει ένα μέρος θεωρητικού χαρακτήρα και ένα γλωσσικής-εφαρμοσμένης γνώσης.

Το πρώτο μέρος (μία εισήγηση κάθε εβδομάδα) θα διδαχθεί με τη μέθοδο της εξ αποστάσεως ασύγχρονης εκπαίδευσης με βιντεοσκοπημένες παραδόσεις μαθημάτων. Οι θεματικές αφορούν την  ιστορία της  ελληνικής γλώσσας και τη διαχρονία της, τα γλωσσικά χαρακτηριστικά των βιβλικών και  λειτουργικών κειμένων, τη μετάφραση, την ιστορία της χειρόγραφης παράδοσης, την ειδολογική ταυτότητα των λειτουργικών κειμένων,  θέματα λειτουργικά και ποιμαντικά.

Το δεύτερο μέρος της γλωσσικής διδασκαλίας περιλαμβάνει δεκαέξι (16)  ηλεκτρονικά μαθήματα-βήματα γλωσσικής διδασκαλίας (δύο κάθε εβδομάδα) που αφορούν τη γλωσσική προσέγγιση και ανάλυση του λειτουργικού λόγου και θα πραγματοποιηθεί μέσω συστήματος διαχείρισης μαθημάτων Moodle . Κάθε μάθημα  περιλαμβάνει με απλό και συστηματικό τρόπο τη διδασκαλία  βασικών στοιχείων  γραμματικής και συντακτικού  και  την επίλυση ασκήσεων για την εμπέδωση της θεωρίας που προηγείται. Ο έλεγχος της ορθότητας των απαντήσεων γίνεται αυτόματα από το σύστημα και με τον τρόπο αυτό ο εκπαιδευόμενος αυτοαξιολογεί άμεσα την επίδοσή του.

Η διδασκαλία γίνεται από μέλη ΔΕΠ του Τμήματος Θεολογίας και του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ. Επιστημονικά υπεύθυνη είναι η Άννα Κόλτσιου-Νικήτα, κλασική φιλόλογος και θεολόγος, καθηγήτρια των  Αρχαίων Ελληνικών  της Ιουδαϊκής και της Χριστιανικής Γραμματείας του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ.

Το κόστος συμμετοχής είναι συμβολικό και ανέρχεται στο ποσό των 120 ευρώ.

Για τους συμμετέχοντες προβλέπεται η χορήγηση βεβαίωσης και πιστοποιητικού επιμόρφωσης από το ΑΠΘ.

Η αίτηση συμμετοχής υποβάλλεται από 2/9/2015 έως 15/10/2015 και ΜΟΝΟ ηλεκτρονικά στη διεύθυνση:

http://diaviou.auth.gr/koltsiou_e-learning (όπου βρίσκεται και η προκήρυξη του Προγράμματος).

Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν στα τηλέφωνα 2310997112, 2310996985 και στην ηλεκτρονική διεύθυνση: euagelos@theo.auth.gr.

Πηγή:http://blogs.auth.gr/moschosg/

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Ανθρώπινα δικαιώματα (Προτεινόμενο θέμα Έκφρασης-Έκθεσης Γ΄Λυκείου)


Α. ΚΕΙΜΕΝΟ

Αμφισβήτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων

 Τα δικαιώματα του ανθρώπου βρίσκονται μεν στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, εξακολουθούν όμως να αποτελούν σημείο αμφιλεγόμενο. Υπάρχουν θεμελιώδεις διαφωνίες για το περιεχόμενο, την αξία, την ισχύ και την εμβέλεια των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ενώ αυτά θεωρούνται ως «το κοινό ιδανικό, στο οποίο πρέπει να κατατείνουν όλοι οι λαοί και τα έθνη», αυτή ακριβώς η οικουμενική διάσταση αποτελεί σημείο έντονης αμφισβήτησης, κυρίως εκ μέρους των μη δυτικών λαών και πολιτισμών. Τα ανθρώπινα δικαιώματα θεωρούνται ως μια καθαρά δυτική ιδέα περί δικαίου, αλλά και ως ακραία έκφραση της προσπάθειας εκδυτικισμού του μη δυτικού κόσμου.
Ισχυρίζονται ότι η υποστήριξη της οικουμενικότητας των δικαιωμάτων του ανθρώπου προϋποθέτει την αντίληψη που έχει ο δυτικός πολιτισμός για το άτομο και ισοδυναμεί με έλλειψη σεβασμού απέναντι στις ιδιαιτερότητες και τις παραδόσεις των άλλων λαών και πολιτισμών.

 Κατ’ αρχήν βέβαια κατανοεί κανείς αυτές τις ανησυχίες και τη δυσπιστία των μη δυτικών λαών προς τους δυτικούς, αφού τα δικαιώματα του ανθρώπου μπορούν να λειτουργήσουν – και λειτούργησαν - ως Δούρειος Ίππος της Δύσης για την εξασφάλιση μεγαλύτερης πολιτικής και οικονομικής επιρροής και κάλυπταν με ανθρωπιστικό μανδύα κυριαρχικές τάσεις Δυτικών χωρών

 Όμως τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν αποτέλεσαν και δεν αποτελούν αυτονόητη έκφραση δυτικών αξιών και θα έπρεπε να θεωρούνται σύμμαχος για κάθε πολιτισμό και όχι απειλή. Η οικουμενική αξίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όχι μόνο δεν συνιστά απειλή κατά της πολιτισμικής ιδιαιτερότητας και της παραδοσιακής ταυτότητας των λαών, αλλά αντιθέτως διασφαλίζει την ποικιλία πολιτισμικής έκφρασης στο πλαίσιο της πολυπολιτισμικής  ανθρωπότητας και την ειρηνική συνύπαρξη των διαφορετικών πολιτισμών. Είναι ολέθριο να πιστεύουμε ότι στρέφονται κατά της παράδοσης. Δεν απορρίπτουν την παράδοση καθεαυτή, αλλά τις αλλοτριώσεις που αυτή συνεπάγεται, στρέφονται, δηλαδή, κατά των απειλητικών για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τάσεων που αυτή συνεπάγεται. Η αμφισβήτηση της οικουμενικότητας των δικαιωμάτων δεν πρέπει να λειτουργεί ως προσπάθεια συγκάλυψης  των καταπατήσεων των βασικών ελευθεριών σε πολλές κοινωνίες. Η  συζήτηση για την οικουμενικότητα και την διαχρονική ισχύ των δικαιωμάτων του ανθρώπου πρέπει να στοχεύει κυρίως στην αξιοποίηση των στοιχείων εκείνων  που ενδυναμώνουν τον αγώνα για ελευθερία, δικαιοσύνη και ειρήνη.

 Τα δικαιώματα του ανθρώπου, τα οποία αποτελούν την πιο καίρια έκφραση του ανθρωπισμού στην εποχή μας, παραμένουν αίτημα και χρέος. Καλούνται να λειτουργήσουν ως θεμελιωτής της ειρηνικής συμβίωσης των ατόμων, των λαών και των πολιτισμών, ως κεντρικές αξίες μιας ανοικτής οικουμενικότητας. Ο αγώνας γι’ αυτά έκανε τον κόσμο μας πιο ανθρώπινο και θα παραμείνουν μια ανοικτή πρόκληση που κανένας πολιτισμός, κανένα κράτος, καμιά ομάδα δεν μπορεί να τα αγνοήσει. Δικαίως χαρακτηρίζονται ως η πιο σημαντική πολιτική κατάκτηση της εποχής μας.

Κ. Δεληκωνσταντής, Καθημερινή 6-12-1998 (διασκευή)


Β. ΘΕΜΑΤΑ

Α. Να παρουσιάσετε περιληπτικά το κείμενο, προκειμένου να δημοσιευτεί στο ιστολόγιο του σχολείου σας. (80-100 λέξεις)
(μονάδες 25)

Β1.  Για ποιους λόγους, σύμφωνα με τον συγγραφέα, οι μη δυτικοί λαοί αμφισβητούν τους δυτικούς λαούς αναφορικά με την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων;
(μονάδες 10)

Β2. α . Να βρείτε πέντε (5) λέξεις ή φράσεις ποιητικής λειτουργίας της γλώσσας στο κείμενο
(μονάδες 5)

       β.  Με ποιον τρόπο αναπτύσσεται η προτελευταία παράγραφος ( Όμως τα δικαιώματα του ανθρώπου... δικαιοσύνη και ειρήνη.) του κειμένου;
(μονάδες 10)

Β3.   Να δώσετε μία συνώνυμη για καθεμία από τις υπογραμμισμένες λέξεις του κειμένου
(μονάδες 10)

Γ.  Σε μια συζήτηση στρογγυλής τράπεζας που διεξάγεται στη δημοτική ενότητα της περιοχής σας με θέμα  τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων  στη σημερινή εποχή της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, αναλαμβάνετε να παρουσιάσετε τη γραπτή εισήγησή σας, ως εκπρόσωπος του συμβουλίου των μαθητών των Λυκείων της περιοχής. Στην εισήγησή σας θα εξετάσετε τα αίτια της παραβίασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου σήμερα και θα προτείνετε τρόπους για την προάσπισή τους τους.
  (μονάδες 40)
                                                                                                     
Έρευνα-Επεξεργασία κειμένου-κριτηρίου: Ελένη Παπαδοπούλου, φιλόλογος